W dniu 13 maja 2022 roku złożyłem poniższy wniosek do Rady Gminy:
Komisja Skarg Wniosków i Petycji
Rady Gminy Lelis
Wniosek
W oparciu o Art. 63 Konstytucji RP oraz Art. 221, 222, 225 KPA wnoszę o dokonanie analizy prawnej zachowania przepisów obowiązującego prawa przez Radę Gminy Lelis, przy procedowaniu uchwały NR XXXVII/254/2022 RADY GMINY LELIS z dnia 29 marca 2022 r. w sprawie ustalenia wysokości ekwiwalentu pieniężnego, strażaków ratowników ochotniczych straży pożarnych z terenu Gminy Lelis.
Moją wątpliwość budzi poprawność zachowania przez Radnego Roberta Piankę art.25a ustawy o samorządzie gminnym mówiącego, iż radny nie może brać udziału w głosowaniu w radzie ani w komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego.
W sytuacji uznania naruszenia prawa, proszę o jej uchylenie i podjęcie nowej zgodnie z obowiązującym prawem.
Uzasadnienie
Według posiadanej wiedzy, Pan Radny jest członkiem OSP /potwierdzają to chociażby wpis w KRS lub zdjęcia w mediach społecznościowych/ i uczestniczył w głosowaniu nad przedmiotową uchwałą. Co potwierdza protokół głosowania./https://portal.posiedzenia.pl/lelis/. Podjęta uchwała dotyczyła więc jego interesu prawnego, przez co rodzi się wątpliwość czy nie został naruszony art.25 a u.s.g. Wiele wskazuje, iż sposób jej uchwalenia pozostawał w wyraźnej sprzeczności z art. 25a u.s.g. W konsekwencji uchwała ta, jako podjęta z udziałem Pana Roberta Pianki powinna być nieważna.
Wyrok z 17.05.2016 t., II SA/Wr 229/16, WSA we Wrocławiu brzmi:„Pod pojęciem interesu prawnego należy rozumieć osobisty, konkretny i aktualny prawnie chroniony interes, który może być realizowany na podstawie określonego przepisu, bezpośrednio wiążący się z indywidualnie i prawnie chronioną sytuacją strony. Radny nie może więc brać udziału w głosowaniu w sprawach, które dotyczą jego osoby, z uwagi na to, że art. 25a u.s.g. podlega wyłączeniu”.
Udział Radnego w głosowaniu nie miał wpływu na podjęcie uchwały. Z protokołu wynikało, że „za” jej podjęciem opowiedziało się czternastu Radnych, przy czternastu biorących udział w głosowaniu. Jeden członek Rady był nieobecny. Tym samym jeden głos nie miał istotnego wpływu na wynik głosowania.
Natomiast udział w głosowaniu radnego podlegającego wyłączeniu z mocy tego przepisu, stanowi istotne naruszenie prawa. Kwestii tej nie można oceniać w kontekście wyniku głosowania. Mogło zatem dojść do naruszenia art. 91 ust. 1 u.s.g. Przepis ten stanowi, że sprzeczna z prawem uchwała jest nieważna. Czy nie doszło do tego i tym razem?
Uchybienie to z uwagi na swą istotę, może prowadzić do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie. Wyrok NSA z 18 sierpnia 2021 r., sygn. akt III FSK 3940/21 lub Wyrok WSA w Kielcach z 30 września 2019 r. sygn. II SA/Ke 500/19.
Samorządowcy winni z zasady znać i przestrzegać obowiązujące prawo. Dawać tego dobry przykład. Pan Robert Pianka w Radzie zasiada już nie po raz pierwszy, a i o jego członkostwie w szeregach OSP wiedzę posiadają także inni samorządowcy. Stosowna reakcja winna być także z ich strony.
Warto zwrócić też uwagę na słowa ślubowania Radnego: „Wierny Konstytucji i prawu Rzeczypospolitej Polskiej, ślubuję uroczyście obowiązki radnego sprawować godnie, rzetelnie i uczciwie, mając na względzie dobro mojej gminy i jej mieszkańców”.
Należy wskazać, iż w obecnej kadencji Rady miały miejsce sytuacje kiedy niektórzy Radni sami zgłaszali potrzebę wyłączenia ich z głosowania, co też czyniono. Tym razem takich działań nie było.
Stosowna analiza prawna pozwoli uniknąć ewentualnych dalszych zawirowań na wielu płaszczyznach, a w przypadku zasadnych wątpliwości posłuży weryfikacji toku jej podjęcia i usunięcia wad prawnych.”
Dzięki pracy Pana Kamila Stepnowskiego obejrzałem dzisiejszą relacje z obrad Komisji. Przedziwne obrady. Wywody nie na temat. Próby wprowadzania opinii publicznej w błąd. Prawo dla naszych radnych jakoś nie istnieje. Większość z nich tworzy je sama. Na nic dla nich wyroki Sądu Najwyższego. Niektórzy są mądrzejsi. Co do znajomości prawa przez lokalnych samorządowców to kolejny raz widać, iż opuszczali niektóre lekcje.
Dura lex, sed lex (łac. Twarde prawo, ale prawo) – rzymska zasada prawnicza wyrażająca absolutną nadrzędność norm prawa, zgodnie z którą należy bezwzględnie stosować się do przepisów ustawy niezależnie od ich uciążliwości oraz konsekwencji dla zobowiązanego.
