O ludowym zwyczaju “zakopywania Ewangelii” słyszałem od swoich rodziców, wspomina o nim także Henryk Dąbrowski w swojej pracy “Drogami Kurpiowszczyzny”. Jeden z takich krzyży stał przy drodze Dąbrówka – Kurpiewskie, drugi natomiast za domem p. Bałdygów. Ten zwyczaj obecny był u nas jeszcze w latach 50-60 XX wieku. Poniżej nieco szerzej o zapomnianym kurpiowskim obrzędzie religijno-ludowym. Miejsce to uważa się za poświęcone i odbierając cześć religijną, służy przez czas niejaki za stacyę kompanii pobożnej, aż nim inne na ten cel miejsce wybrane nie będzie.
