Dziel i rządź (divide et impera) – dawna zasada podboju i podporządkowywania sobie ludów poprzez ciągłe wzniecanie wewnętrznych konfliktów na podbitych terenach i występowanie jako rozjemca zwaśnionych stron. Metoda ta doskonale działa w naszych obecnych realiach. Posiadający władzę dzielą nas pod każdym względem: politycznym, społecznym, ekonomicznym, prawnym, wyznaniowym, religijnym, medialnym, majątkowym etc. Przykładowo.
Podział na PiS i PO dobrze obrazuje jak skutecznie można rządzić bez przeszkód. W kuluarach politycy robią swoje, a lud karmią czymś innym. Podzielono środowisko organizacji pozarządowych. Istnieje dość wyraźny podział na tych, co obficie czerpią z oficjalnych państwowych źródeł finansowania, np. Narodowego Instytut Wolności oraz tych, którzy z tych środków nie są finansowani i może nigdy nie będą. Czy wszystkie NGO mogą liczyć na tako same wsparcie jak np. KGW czy OSP?
Cała polityka gospodarcza nastawiona jest na karmienie dużych korporacji, szczególnie państwowych. A że jednocześnie osłabia to małe i średnie przedsiębiorstwa, np. restauratorów, przedsiębiorców. Korporacje państwowe są zawłaszczone przez polityków i na tym korzysta tylko wąska grupa rządzących oraz… duże korporacje. Nam pozostaje los poddanych.
Wyraźnie podzielone jest także środowisko samorządowców, do czego przyczyniła się intencjonalnie tendencyjna polityka wsparcia finansowego dla tych bardziej przyjaznych władzy i odrzucenia dla drugich – tych działających co najmniej niezależnie od jej woli. Podzielone jest także środowisko naukowe. Jesteśmy też dzieleni i w Kościele. Można jednak dzielić – sprawiedliwie wspólnie wypracowane dobro i rządzić – dzięki temu dobrze i mądrze.
Trzymający władzę wiedzą, iż żeby zapobiec buntowi maluczkich należy stosować starożytną zasadę „divide et impera”. Dziel i rządź. Dzieląc nas powodują, iż bogaci nadal się bogacą, a biedni nadal biednieją.
Nie dajmy się podzielić!
